http://www.kolivas.de/archives/128064

Επιστολές του Νταίρπφελντ

και των συνεργατών του

προς το Διευθυντή

 της λευκαδίτικης εφημερίδας 

«Φρουρός»

Φαίνεται ότι ο Γερμανός αρχαιολόγος Γουλιέλμος Νταίρπφελντ (Wilhelm Dörpfeld) και οι συνεργάτες του διατηρούσαν τακτική σχετικά αλληλογραφία με τον διευθυντή της λευκαδίτικης εφημερίδας «Φρουρός», στις αρχές του περασμένου αιώνα. Στον συντάκτη και διευθυντή της εφημερίδας αυτής ανακοίνωναν κατά διαστήματα με επιστολές την πρόοδο των ανασκαφικών τους δραστηριοτήτων στο νησί μας ή τη διακοπή τους, όταν διάφορες άλλες επαγγελματικές τους ασχολίες ή ο καιρός τους κρατούσαν μακρυά από αυτές.

Η τοπική εφημερίδα «Φρουρός», όπως μας πληροφορεί ο αείμνηστος Πανταζής Κοντομίχης στο βιβλίο του «Ο τύπος της Λευκάδας 1800-1987» (Εκδόσεις Γρηγόρη, Αθήνα 2003, ISBN 960-333-338-7) πρωτοεκδόθηκε το 1899. Εκδίδονταν στο τυπογραφείο Τσιρίμπαση. Τα στοιχεία της εφημερίδας, όπως τα αντέγραψε ο συγγραφέας από το αριθμ. 105 της 19ης Απριλίου 1901 φύλλο της (Στο «Ιστορικό Αρχείο Λευκάδας» μας πληροφορεί ότι σώζονται συνολικά 59 φύλλα της εφημερίδας που κατέθεσε από το προσωπικό του Αρχείο ο ιστορικός Κωνσταντίνος Μαχαιράς) είναι:

«ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ. Εκδίδεται άπαξ της εβδομάδος. Ουδέν δημοσιεύεται δωρεάν. Διευθυντής και Συντάκτης Ιωάννης Γ. Καρύδης. Συνδρομή προπληρωτέα: Εν Λευκάδι κατά τριμηνίαν δρχ. 2. Εν ταις λοιπαίς Επαρχίαις εξάμηνος δρχ. 4. Ετησία δρχ. 8».

Οι θεωρία του Νταίρπφελντ, που τάραξε τότε την παγιωμένη στους φιλολογικούς και αρχαιολογικούς κύκλους αντίληψη για την Ομηρική Ιθάκη, είχε βρει απήχηση και ενδιαφέρον στις αθηναϊκές εφημερίδες της εποχής, και όχι μόνο, όπως το «Νέον Άστυ» που εξέδιδε ο Δημήτριος Κακλαμάνος και απ΄ όπου αντιγράφουμε (Πηγή: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης – Ψηφιοθήκη):

Νέον Άστυ, αρ. φύλ. 84, 4.3.1902: 1

Η ΛΕΥΚΑΣ ΩΣ ΙΘΑΚΗ
ΑΙ ΑΝΑΣΚΑΦΑΙ ΤΟΥ κ. ΔΑΙΡΠΦΕΛΔ
ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ

Ὁ διευθυντὴς τῆς ἐν Λευκάδι συναδέλφου «Φρουρὸς» κ. Καρύδης μᾶς ἀνακοινώνει τὴν ἑξῆς ἐπιστολήν, τὴν ὁποίαν ἔγραψε πρὸς αὐτὸν ὁ διευθυντὴς τοῦ ἐν Ἀθήναις Γερμανικοῦ Ἀρχαιολογικοῦ Ἰνστιτούτου κ. Δαῖρπφελδ:

ΜΑΔΟΥΡΗ, 25 Φεβρουαρίου, 1902

Ἀξιότιμε κ. Συντάκτα τοῦ «Φρουροῦ»

Πρὸ ἡμερῶν ἤρχισα τὰς ἐνταῦθα ἀνασκαφὰς μετὰ τοῦ κ. Φὸν Χίλλε, Ὁλλανδοῦ ἀρχαιολόγου, ὁ ὁποῖος καὶ πέρυσιν ἦτο ἐδῶ. Ὁ κ. Γούκωπ, διαμένων ἀκόμη ἐν Αἰγύπτῳ, θὰ ἔλθῃ ἐνταῦθα ἐντὸς τοῦ α΄ δεκαπενθημέρου τοῦ Μαρτίου.

Αἱ πρὸς εὕρεσιν τοῦ μεγάρου τοῦ Ὀδυσσέως ἀνασκαφαὶ γίγνονται ἐφέτος πρὸ τὸ βορειοδυτικὸν μέρος τοῦ λιμένος Βλυχοῦ, ἐν τῇ πεδιάδι τοῦ Νυδρί. Θὰ σκάψωμεν δὲ προπάντων κατὰ τοὺς πρόποδας τοῦ ὄρους Σκάρου, τὸ ὁποῖον, κατὰ τὴν γνώμην μου, εἶνε τὸ Νήιον τοῦ Ὁμήρου.

Εὑρήκαμεν ἐντὸς τῶν 3 αὐτῶν ἡμερῶν τὰ ἐρείπια τριῶν ἀρχαίων οἰκοδομημάτων, τὸν σκοπὸν τῶν ὁποίων ἀγνοοῦμεν εἰσέτι, ἀνήκουσι δέ, ὡς φαίνεται, ὄχι εἰς τοὺς χρόνους τοῦ Ὀδυσσέως, ἀλλ’ εἰς τὴν κλασικὴν ἐποχήν. Ἀγγεῖα τῆς μυκηναϊκῆς ἐποχῆς ἕως τώρα δὲν εὑρήκαμεν.

Τὴν Κυριακὴν ἀναχωρῶ διὰ τὰς Ἀθήνας διὰ νὰ ὁμιλήσω ἐν τῇ συνεδριάσει τοῦ Γερμανικοῦ Ἰνστιτούτου, θὰ ἐπιστρέψω δὲ πάλιν ἀμέσως εἰς Λευκάδα, ὅπου θὰ διαρκέσουν αἱ ἀνασκαφαὶ μέχρι τοῦ Μαΐου.

Ἐλπίζων ὅτι ἐφέτος θὰ ἔχωμεν τὰ ἐπιθυμητὰ ἀποτελέσματα.

Διατελῶ κλπ.
Γουλιέλμος Δαῖρπφελδ

Νέον Άστυ, αρ. φύλ. 98, 18.3.1902: 1

Η ΛΕΥΚΑΣ ΩΣ ΙΘΑΚΗ
ΤΙ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝ ΑΙ ΑΝΑΣΚΑΦΑΙ
ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ κ. ΔΑΙΡΠΦΕΛΔ

Ὁ ἐν Λευκάδι χάριν τῶν πολυκρότων ἀνασκαφῶν τοῦ μεγάρου τοῦ Ὀδυσσέως διατρίβων διευθυντὴς τοῦ γερμανικοῦ Ἰνστιτούτου κ. Δαῖρπφελδ, ἀπηύθυνε πρὸς τὸν συντάκτην τοῦ «Φρουροῦ» τῆς Λευκάδος τὴν ἑξῆς λίαν ἐνδιαφέρουσαν ἐπιστολήν:

Ἀξιότιμε κ. Διευθυντά,

Καίτοι ὁ καιρὸς δὲν ηὐνόησε τὴν ἐργασίαν μας, αὕτη κατὰ τὴν τελευταίαν δεκαπενθημερίαν προὐχώρησε πολύ.

Ἐργάζονται 50 ἐργάται κατὰ τοὺς πρόποδας τοῦ Σκάρου, ἀνασκάπτοντες ὀπὰς καὶ τάφρους πρὸς ἀναζήτησιν ἀρχαίων τοίχων καὶ ἀγγείων. Πρὸς νότον τοῦ Σκάρου εὕρομεν τέσσαρα ἀρχαῖα οἰκοδομήματα, ἀνήκοντα εἰς τὸν ἕκτον ἢ πέμπτον αἰῶνα π.Χ., τὸ μὲν ἱερόν τι, τὰ δὲ ἄλλα πολυγώνια ἐρείπια ἀγνώστου ἕως τώρα σκοποῦ.

Πρὸς τὸ νοτιονατολικὸν δὲ τοῦ ὄρους ἀνεσκάψαμεν ἐπίσης ἑλληνικοὺς τοίχους τῆς κλασικῆς ἐποχῆς, ἀλλὰ κάτωθι αὐτῶν εὕρομεν οὐ μόνον πολλὰ τεμάχια προϊστορικῶν ἀγγείων, ἀλλὰ καὶ κύπελλον τῆς μυκηναϊκῆς ἐποχῆς.

Τὰ πλεῖστα τῶν προϊστορικῶν ἀγγείων δὲν ἔχουν κόσμησιν, ἔνια δὲ δεικνύουν ἁπλᾶ γεωμετρικὰ κοσμήματα ἐγγεγραμμένα. Τὸ μυκηναϊκὸν ἀγγεῖον ἀνήκει εἰς τὴν λεγομένην τρίτην μυκηναϊκὴν ἐποχήν.

Ἀπεδείξαμεν λοιπὸν διὰ τῶν ἀνασκαφῶν μας, ὅτι μεταξὺ τοῦ Νηίου (Σκάρου) καὶ τοῦ πολυβενθοῦς λιμένος ὑπῆρξε προϊστορικὸς καὶ μυκηναϊκὸς συνοικισμός, τοῦ ὁποίου τὴν ἔκτασιν καὶ τὸ σχέδιον θὰ προσπαθήσωμεν νὰ βεβαιώσωμεν διὰ τῶν περαιτέρω ἀνασκαφῶν.

Ἂν τὰ εὑρήματα ταῦτα σχετίζωνται μὲ τὸ μέγαρον τοῦ Ὀδυσσέως, δὲν εἶνε δυνατὸν ν’ ἀποφανθῶμεν ἀπὸ τώρα.

Αἱ ἀνασκαφαί μας περιορίζονται προσωρινῶς εἰς τοὺς πρόποδας τοῦ Σκάρου. Ἐν τῇ πεδιάδι δυστυχῶς δὲν δυνάμεθα ἀκόμη νὰ ἐργασθῶμεν, ἐπειδὴ παντοῦ σχεδὸν εὑρίσκομεν ὕδωρ μόλις ἓν μέτρον κάτωθι τῆς ἐπιφανείας τῶν ἀγρῶν, ἐνῷ τὰ ἀρχαῖα κεῖνται εἰς μεγαλείτερον βάθος.

Πρέπει νὰ περιμένωμεν καταλληλοτέραν ἐποχὴν διὰ τὴν ἐργασίαν ταύτην.

Διατελῶ μετ’ ἐξαιρέτου ὑπολήψεως.
Πρόθυμος
Γουλιέλμος Δαῖρπφελδ

Νέον Άστυ, αρ. φύλ. 112, 01.04.1902: 1-2

Η ΛΕΥΚΑΣ ΩΣ ΙΘΑΚΗ
ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΡΗΜΑΤΑ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΟΛΛΑΝΔΟΥ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΥ

Ὁ ἐνεργῶν ἐν Λευκάδι τὰς πρὸς ἀνεύρεσιν τοῦ ἀνακτόρου τοῦ Ὀδυσσέως ἀνασκαφὰς Ὁλλανδὸς ἀρχαιολόγος κ. Ε. Βὰν Χίλλε ἀπηύθυνε πρὸς τὸν «Φρουρὸν» τῆς Λευκάδος τὴν ἑξῆς ἐπιστολήν:

Ἀξιότιμε Κύριε Διευθυντά:

Αἱ ἀνασκαφαὶ ἐξακολουθοῦσιν, ὡς σᾶς ἔγραψεν ὁ κ. Δαῖρπφελδ πρὸ ἡμερῶν.

Αἱ τάφροι τὰς ὁποίας ἀνωρύξαμεν εἰς τοὺς πρόποδας τοῦ ὄρους Σκάρου καὶ πρὸς τὸ νοτιοανατολικὸν αὐτοῦ μέρος ἔφεραν εἰς φῶς τοὺς γνωστοὺς κεράμους τῆς ἑλληνικῆς ἐποχῆς καὶ τὰ ὀλίγα προϊστορικὰ τεμάχια. Εἰς μίαν ἐκ τῶν τάφρων τούτων εὑρήκαμεν τάφον ἐκ πλίνθων κατεσκευασμένον, ἐντὸς δὲ αὐτοῦ ἓν μικρὸν ἀγγεῖον, ἓν λυχνίδιον καὶ ἓν νόμισμα χαλκοῦν.

Εἰς τὸ νότιον μέρος τοῦ Σκάρον εὕρομεν ἐπιτύμβιον στήλην μετὰ τῆς ἐπιγραφῆς ΚΕΡΚΙΝΟΣ καὶ μέγαν ἀριθμὸν προϊστορικῶν τεμαχίων, ἐκ τῶν ὁποίων πολλὰ εἶνε λίαν σπουδαίας μορφῆς.

Ὁμολογοῦμεν ὅτι ὑπὸ ἀρίστους οἰωνοὺς ἠρχίσαμεν τὴν ἀναζήτησιν τοῦ ἀρχαίου Ὑδραγωγείου.

Εἰς θέσιν Παλῃοκατοῦνα εὕρομεν σειρὰν 30-40 σωλήνων τοῦ Ὑδραγωγείου τούτου, ἀκολουθοῦντες δὲ τὴν διεύθυνσιν καὶ ἀνασκάπτοντες εἰς διαφόρους θέσεις εὕρομεν πολλὰ τεμάχια.

Ἐκ τούτου μεγάλως ἐλπίζομεν ὅτι μεταξὺ τῶν ἐλαιοδένδρων εἰς τὴν πεδιάδα θὰ εὕρωμεν τὸ τέλος τοῦ ὑδραγωγείου, ὅπου ὑποθέτομεν ὅτι ὑπάρχει δεξαμενὴ ἢ βρύσις τοῦ ἀρχαίου συνοικισμοῦ.

Μετὰ μεγίστης ὅμως λύπης σᾶς γράφω, ὅτι κατὰ τὴν νύκτα τῆς 22-23 Μαρτίου ἐκ τῶν σωλήνων τοῦ ὑδραγωγείου, τῶν ὁποίων ἐπρόκειτο ὁ μηχανικὸς νὰ κάμῃ σχεδιάγραμμα, ἄλλοι μὲν ἀφῃρέθησαν, ἄλλοι δὲ κατεστράφησαν.

Ἐλπίζων ὅτι προσεχῶς θὰ δυνηθῶ νὰ σᾶς μεταδώσω σπουδαιοτέρας πληροφορίας.

Διατελῶ μεθ’ ὑπολήψεως
Ε. Βὰν Χίλλε

Νέον Άστυ, αρ. φύλ. 147, 7.5.1902: 2

Η ΛΕΥΚΑΣ ΩΣ ΙΘΑΚΗ
ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΩΝ ΑΝΑΣΚΑΦΩΝ
Ἐπιστολὴ τοῦ κ. Χέλλερ

Ὁ κ. βὰν Χέλλερ, ὁ ἐνεργῶν τὰς ἐν Λευκάδι ἀνασκαφὰς πρὸς ἀνακάλυψιν τῶν ἀνακτόρων τοῦ Ὀδυσσέως, ἀπηύθυνε πρὸς τὸν διευθυντὴν τοῦ «Φρουροῦ» τῆς Λευκάδος τὴν ἑξῆς ἐπιστολήν:

Κύριε Διευθυντὰ

Διὰ τῆς παρούσης μου σπεύδω νὰ σᾶς πληροφορήσω, ὅτι σήμερον διεκόψαμεν τὰς ἀνασκαφάς.

Ἐντὸς τοῦ τρέχοντος ἔτους δὲν θὰ ἐξακολουθήσωμεν ταύτας, διότι κατὰ τὸ θέρος οὔτε ὁ διευθυντὴς τοῦ ἐν Ἀθήναις Γερμανικοῦ Ἰνστιτούτου κ. Δαῖρπφελδ, οὔτε ἐγὼ ἔχομεν διαθέσιμον πρὸς τοῦτο χρόνον, κατὰ τὴν παροῦσαν δὲ ἐποχὴν μᾶς ἐμποδίζουσι νὰ σκάψωμεν ὅπου θέλομεν τὰ ὀλίγον κάτωθεν τῆς ἐπιφανείας τῆς γῆς ὑπάρχοντα ὕδατα.

Τὸ ἐρχόμενον ἔτος 1903 θὰ ἐνεργήσωμεν ἐξ ἅπαντος γενικὰς ἀνασκαφάς.

Τὰ ἀποτελέσματα τῶν ἐφετεινῶν ἐργασιῶν μας εἶνε ἀρκετὰ εὐάρεστα, διότι ἀπεδείξαμεν ὅτι ὑπάρχουσι συνοικισμοὶ προϊστορικῆς καὶ Μυκηναϊκῆς ἐποχῆς ὄχι μόνον εἰς τοὺς πρόποδας τοῦ ὄρους Σκάρου, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν πεδιάδα, κάτωθεν τῆς Παλαιοκατούνης, ἀφοῦ κατὰ τὰς ἐρεύνας μας πρὸς εὕρεσιν τῆς βρύσεως τοῦ Ὑδραγωγείου ἀνεύρομεν ἓν τεῖχος καὶ πλῆθος τεθραυσμένων ἀγγείων προϊστορικῆς ἐποχῆς, προσέτι δὲ καὶ λείψανα ἑλληνικῶν ἀγγείων.

Πρὸ τῆς ἀναχωρήσεώς μου μοὶ ἐπιβάλλεται τὸ καθῆκον νὰ ἐκφράσω τὰς ἐγκαρδίους εὐχαριστίας μου εἰς ἅπαντας τοὺς Λευκαδίους καὶ τὰς Ἀρχὰς διὰ τὴν συνδρομὴν τὴν ὁποίαν μᾶς παρέσχον κατὰ τὰς ἐρεύνας μας, ἰδιαιτέρως δὲ εἰς τὸν ἀξιότιμον κ. Ἰωάννην Βαλαωρίτην, ὅστις καὶ ἐφέτος μετὰ τῆς γνωστῆς αὐτῷ εὐγενείας μᾶς παρεχώρησε τὴν ὡραίαν ἐν τῇ χαριεστάτῃ Μαδουρῇ ἔπαυλίν του.

Διατελῶ μεθ’ ὑπολήψεως
Ε. Βὰν Χέλλερ

Νέον Άστυ, αρ. φύλ. 470, 29.03.1903: 3

ΑΙ ΑΝΑΣΚΑΦΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΥΚΑΔΑ
ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ κ. ΔΑΙΡΠΦΕΛΔ

Ὁ Διευθυντὴς τοῦ Γερμανικοῦ Ἰνστιτούτου κ. Δαῖρπφελδ ἀπέστειλεν εἰς τὸν διευθυντὴν τῆς ἐν Λευκάδι ἐκδιδομένης ἐφημερίδος «Φρουρὸς» τὴν ἑξῆς ἐπιστολὴν περὶ τῶν ἐκεῖ ἀνασκαφῶν:

Ἐπειδὴ ἐκ τοῦ «Φρουροῦ» μανθάνω ὅτι δὲν ἐγνώσθη ἐν Λευκάδι ἐὰν θὰ ἐξακολουθήσω ἐφέτος τὰς ἀνασκαφὰς εἰς Νυδρὶ ἢ ὄχι, σᾶς εἰδοποιῶ ὅτι θὰ ἐπαναλάβω ταύτας ἐξάπαντος τὴν 1 Ἰουνίου (18 Μαΐου). Τώρα δὲν δύναμαι νὰ ἀρχίσω τὰς ἀνασκαφάς, διότι εἶμαι ὑποχρεωμένος νὰ συνοδεύσω τὸν διάδοχον τῆς Γερμανίας, μετὰ ταῦτα δὲ νὰ κάμω τὰ γνωστὰ ἐτήσια ταξείδια μετὰ πολλῶν ἀρχαιολόγων ὅλων τῶν ἐνταῦθα ἀρχαιολογικῶν Σχολῶν εἰς τὴν Πελοπόννησον καὶ εἰς τὰς νήσους τοῦ Αἰγαίου.

Εἰς τὴν Λευκάδα θὰ ἔλθωμεν διὰ μίαν μόνον ἡμέραν, τὴν 16)29 Ἀπριλίου, ἐπὶ τοῦ ἀτμοπλοίου «Ἀντιγόνη», θὰ ἐπισκεφθῶμεν δὲ τὴν ἀρχαίαν πόλιν Λευκάδα, τὴν πεδιάδα τοῦ Νυδριοῦ, τὰ Σύβοτα καὶ τὸ νησάκι Ἀρκούδι.

Μετὰ τὸ τέλος τοῦ μέχρι Κρήτης καὶ Τροίας ταξειδίου μου, θὰ ἔλθω οἰκογενειακῶς εἰς Λευκάδα ὅπως ἐξακολουθήσω τὰς ἀνασκαφάς.

Ὁ κύριος Γούκωπ (Goekoop) εὐηρεστήθη νὰ μοὶ χορηγήσῃ πάλιν τὰ χρηματικὰ μέσα, δὲν θὰ ἔλθῃ ὅμως ὁ ἴδιος. Τὸν Ἰούλιον κατὰ τὰς διακοπὰς τῶν ἐν Ὁλλανδίᾳ Γυμνασίων θὰ ἔλθῃ εἰς Λευκάδα καὶ ὁ φίλος μας κ. Van Hille.

Ἐφέτος θὰ ἐνεργήσω ἀνασκαφὰς αὐτόθι εἰς τρία μέρη· α) εἰς τὴν πεδιάδα τοῦ Νυδριοῦ, ἔνθα ζητῶ τὸ μέγαρον τοῦ Ὀδυσσέως καὶ τὴν πόλιν Ἰθάκην· β΄) εἰς τὸ τέλος τοῦ Ὑδραγωγείου τῆς Παλαιοκατούνας ἔνθα εὑρήκαμεν πέρυσι τὰ ἴχνη τῆς κρήνης τοῦ Ὀδυσσέως καὶ γ΄) εἰς τοὺς πρόποδας τοῦ Σκάρου (Νήιον) ὅπου ἦσαν οἱ τάφοι.

Ἐμάθετε ἴσως ὅτι ὁ ἐν Βερολίνῳ καθηγητὴς Willamon ἐν ὁμιλίᾳ αὐτοῦ ἐν τῇ Ἀρχαιολογικῇ Ἑταιρίᾳ τοῦ Βερολίνου κατέκρινε σφόδρα τὴν θεωρίαν μου περὶ Ἰθάκης, ὑποστηρίζων ὅτι ὁ Ὅμηρος δὲν ἐγνώριζεν οὔτε τὴν Λευκάδα, οὔτε τὴν σημερινὴν Ἰθάκην.

Τὴν θεωρίαν αὐτοῦ ταύτην ἀνεσκεύασα ἐν τῇ τελευταίᾳ συνεδριάσει τοῦ ἐνταῦθα Γερμανικοῦ Ἰνστιτούτου, ἀποδείξας πάλιν ὅτι ἡ Λευκὰς εἶνε ἡ ἀληθὴς Ἰθάκη τοῦ Ὀδυσσέως, ἔπεισα δὲ ἤδη πολλοὺς ἀρχαιολόγους καὶ γεωγράφους ὅτι ἡ θεωρία μου εἶνε ἀκαταμάχητος.

Μετ’ ἄκρας ὑπολήψεως
Γουλιέλμος Δαῖρπφελδ

Νέον Άστυ, αρ. φύλ. 1152, 18.02.1905: 2

ΑΙ ΑΝΑΣΚΑΦΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΛΕΥΚΑΔΑ
ΠΟΤΕ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥ κ. ΔΑΙΡΠΦΕΛΔ

Ὁ διευθυντὴς τοῦ ἐνταῦθα γερμανικοῦ ἀρχαιολογικοῦ Ἰνστιτούτου κ. Δαῖρπφελδ, ἐρωτηθεὶς δι’ ἐπιστολῆς τῆς ἐν Λευκάδι ἐκδιδομένης συναδέλφου «Φρουρὸς» πότε θέλει ἐπαναλάβει ἐκεῖ τὰς ἀνασκαφάς, ἀπήντησε τὰ ἑξῆς:

Τὰς ἐν Λευκάδι ἀνασκαφὰς θὰ ἐπαναλάβω κατὰ τὰς ἀρχὰς τοῦ Μαΐου ἀμέσως μετὰ τὴν ἐπιστροφήν μου ἐκ τοῦ ταξειδίου τοῦ Ἀρχαιολογικοῦ Συνεδρίου.

Τὰ ἀπαιτούμενα διὰ τὰς ἀνασκαφὰς χρήματα ἔθεσαν εἰς τὴν διάθεσίν μου ἀρχαιόφιλοι τῆς ἰδιαιτέρας πατρίδος μου, τῆς γερμανικῆς ἐπαρχίας τοῦ Ρήνου, οἱ ὁποῖοι μοὶ ὑπεσχέθησαν νὰ μοὶ χορηγήσουν χρήματα καὶ διὰ δύο ἄλλα ἔτη. Θὰ ἐνεργήσω ἀνασκαφὰς πρὸ πάντων εἰς τὴν πεδιάδα τοῦ Νυδριοῦ, ὅπου εὕρηκα ἤδη τὰ λείψανα ἀρχαιοτάτης πόλεως.

Μετ’ ὀλίγας ἡμέρας θὰ συνοδεύσω εἰς Λευκάδα τοὺς 2 ἀξιωματικοὺς τοῦ γερμανικοῦ Ἐπιτελείου, οἱ ὁποῖοι θὰ σχεδιάσουν τοπογραφικὸν χάρτην τῆς Νήσου καὶ τῆς ἀπέναντι Ἀκαρνανίας, θὰ παραμείνουν δὲ οὗτοι ἐν Λευκάδι ὁλόκληρον ἔτος.

Διὰ ταξείδια τοῦ Ἀρχαιολογικοῦ Συνεδρίου ἐναύλωσα ἤδη 2 μεγάλα ἀτμόπλοια, θὰ ἔλθωμεν δὲ εἰς Λευκάδα τὴν 6)19 Ἀπριλίου, ἔνθα θὰ ἐξηγήσω τὴν περὶ Ὁμηρικῆς Ἰθάκης θεωρίαν μου.

Ὡς ἐν παρόδῳ εἰρήσθω, ὅτι ὁ ἀριθμὸς τῶν ὀπαδῶν τῆς περὶ Ἰθάκης θεωρίας μου γίνεται ὁσημέραι μεγαλείτερος.

Σημείωση: Όπως αναφέρει ο Πανταζής Κοντομίχης στο προαναφερόμενο σύγγραμά του στο Φύλλο 112 της 7ης Ιουνίου 1901 δημοσιεύεται ακόμη μια επιστολή του αρχαιολόγου Δαίρπφελδ προς την εφημερίδα «Φρουρός» στην οποία ο αρχαιολόγος κάνει λόγο για τις ανασκαφές του στην περιοχή Νυδριού για την ανεύρεση στοιχείων με τα οποία θα τεκμηρίωνε τη θεωρία του πως η σημερινή Λευκάδα είναι η Ιθάκη του Οδυσσέα και μεταξύ των άλλων γράφει: «Ελπίζω να σας αναγγείλω εντός ολίγου ευχάριστα αποτελέσματα».