Αψηφούν χιόνια, κακοκαιρίες και χιλιόμετρα για να βρεθούν κοντά στους ασθενείς. Οι καλόγριες της Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννη στο Αίγιο
Οι γιατρίνες με τα ράσα
Κυριακή, Αύγουστος 5, 2007 - 19:02
Διπλό όρκο, στον Θεό και στον Ιπποκράτη, έχουν δώσει πολλές από τις μοναχές της Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννη Θεολόγου στο Αίγιο, κοντά στο χωριό Βερίνο. Οταν δεν προσεύχονται στον Θεό ή διάγουν μοναστική ζωή οι αδελφές γιατρίνες φορούν το στηθοσκόπιο και προσφέρουν δωρεάν ιατρικές υπηρεσίες στους κατοίκους των γύρω περιοχών.
Οχι πολύ μακριά από την Αθήνα, περίπου... ένα «τσιγάρο δρόμο» από το Αίγιο, βρίσκεται η Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου ή Αγίου Ιωάννη των Τσετσεβών. «Σκαρφαλωμένη» σε υψόμετρο 1.050 μέτρων, σε μια από τις παραφυάδες του Παναχαϊκού, η μονή «αγναντεύει» τους αμπελώνες της ορεινής Αιγιάλειας και τα γύρω χωριουδάκια. Δεν την έχει κάνει, όμως, τόσο η γεωγραφική της θέση με την πανοραμική θέα ξακουστή, όσο το γεγονός ότι από τις είκοσι πέντε μοναχές και δόκιμες που ζουν σήμερα στη μονή οι πιο πολλές είναι πτυχιούχοι ανωτάτων σχολών. Αναμεσά τους, γιατρίνες με ειδικότητα παθολόγου, μικροβιολόγου και οδοντιάτρου. Επιπλέον, στη μονή λειτουργεί εξωτερικό ιατρείο με όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό, γάζες, φάρμακα, πιεσόμετρα και ηλεκτροκαρδιογράφο, ενώ στον ίδιο χώρο υπάρχει και εργαστήριο οδοντιατρικής, που παραμένει ανοιχτό όλο το χρόνο για το κοινό.
Με τα χρόνια η φήμη των μοναχών εξαπλώθηκε στην περιοχή και σήμερα δεν είναι λίγοι αυτοί που φθάνουν καθημερινά από τα χωριά τους, το Βερίνο, τη Μυρόβρυση, το Γρηγόρι και αλλού, στο μοναστήρι για να τους παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες ή για το συνηθισμένο τσεκάπ. Μάλιστα, όταν υπάρχει μεγάλη ανάγκη ή όταν η κατάσταση της υγείας του ασθενούς δεν του επιτρέπει να μετακινηθεί, πάνε οι ίδιες οι μοναχές σ’ αυτόν. Με κρύο ή ζέστη οι γιατρίνες της μονής κρατούν την ιατρική τους τσάντα και παίρνουν κυριολεκτικά... τα βουνά. Οι χωρικοί πάντα έχουν να διηγηθούν μια ιστορία με τις μοναχές Αικατερίνη και Αγάθη, που κατεβαίνουν με χιόνια ή βροχές το βουνό για βρεθούν στο πλευρό του εκάστοτε αρρώστου που τις έχει ανάγκη.
Η «Espresso» βρέθηκε στο μοναστήρι-νοσοκομείο του Αιγίου, αλλά αντί για συνέντευξη, λάβαμε την ευγενική άρνηση των μοναχών, που όπως δήλωσαν δεν επιθυμούν δημοσιότητα. Μας τράταραν λαχταριστά λουκούμια με ελληνικό καφέ και μας ξεπροβόδισαν με την ευχή να είναι όλος ο κόσμος καλά. Μάλιστα, δεν παρέλειψαν να ευχηθούν περαστικά και ταχεία ανάρρωση και στον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. «Καθημερινά προσευχόμαστε για τον Αρχιεπίσκοπο. Είναι καλός άνθρωπος», παρατήρησε συγκινημένη μια μοναχή.
Δίπλα στον άρρωστο με 1,5 μέτρο χιόνι
«Μια μέρα είχαν έρθει στο χωριό για να δουν κάποιον ασθενή με 1,5 μέτρο χιόνι. Το Νοσοκομείο του Αιγίου είναι μακριά για μας και είναι παρήγορο να ξέρουμε πως ανά πάσα στιγμή μπορούμε να περιμένουμε βοήθεια από κάποιον» θυμάται ο κ. Μιλτιάδης Βλάχος, που περνά τα καλοκαίρια του στο χωριό Βερίνο, περίπου ένα χιλιόμετρο μακριά από το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου.
Η σύζυγός του, η κυρία Νικολέτα, που στέκεται δίπλα του κουνά με επιδοκιμασία το κεφάλι περιμένοντας τη σειρά της για να μιλήσει. «Κάποια φορά που ένιωσα ατονία πήγα στο μοναστήρι για τις πρώτες βοήθειες. Μου έκαναν καρδιογράφημα και έλεγξαν το ζάχαρό μου. Επίσης, κάθε δεκαπέντε μέρες η μοναχή Αικατερίνη επισκέπτεται τη μητέρα μου για αλλαγή καθετήρα», λέει στην «Espresso» και σημειώνει πως μπορεί το χωριό να έχει αγροτικό γιατρό, ωστόσο οι κάτοικοι χαίρονται ιδιαίτερα και καμαρώνουν που έχουν κοντά τους τις γιατρίνες με τα ράσα για να παρέμβουν σε μια ώρα ανάγκης, όταν ο γιατρός δεν μπορεί να είναι εκεί.
«Η οικογένειά μου τις έχει χρειαστεί αρκετές φορές για θέματα υγείας. Κι εγώ η ίδια έχω κάνει τσεκάπ στο μοναστήρι, που πρέπει να πω πως έχει όλα τα απαραίτητα, φάρμακα, καρδιογράφο, πιεσόμετρο», λέει από την πλευρά της η Ακριβή Χριστοπούλου, που επισκέπτεται κι εκείνη το χωριό μόνο κατά τους θερινούς μήνες και συμπληρώνει: «Από τους τριάντα κατοίκους που μένουν μόνιμα στο χωριό, πολλοί είναι υπέργηροι και έχουν μεγάλη ανάγκη από γιατρό χειμώνα-καλοκαίρι».
"Εχουν κάνει μεγάλο καλό"
Οι γιατρίνες με τα ράσα, όμως, δεν κάνουν μόνο διαγνώσεις ή καλό στην υγεία των ασθενών τους. Απ’ ό,τι φαίνεται, κάνουν καλό και στον... τουρισμό. Ο Αντρέας Μιχαλόπουλος διατηρεί εδώ και λίγα χρόνια μαζί με τον πατέρα του, τον κ. Μιχάλη, ταβέρνα στο χωριό Γρηγόρι που βρίσκεται πολύ κοντά στο μοναστήρι και απ’ ό,τι λέει, όσο μεγαλώνει η φήμη των μοναχών τόσο μεγαλώνει με τον καιρό και η πελατεία του.
«Πολλοί επισκέπτες, άνθρωποι που κάνουν προσκυνηματικό τουρισμό και έχουν μάθει για τις μοναχές, περνούν καθ’ οδόν για το μοναστήρι από την ταβέρνα και κάποιοι σταματούν κιόλας για φαγητό», λέει στην «Espresso» ο κ. Αντρέας Μιχαλόπουλος. «Μας έχουν κάνει καλό. Δεν έχει χρειαστεί ακόμη να τις επισκεφθούμε για λόγους υγείας, αλλά πολλοί συγχωριανοί μας έχουν ευεργετηθεί από αυτές», συμπληρώνει ο κ. Μιχάλης.
ΜΑΡΙΑ ΜΕΪΜΑΡΗ
Φωτ: ΓΟΥΙΛΛΙΑΜ ΦΕΪΘΦΟΥΛ
http://www.espressonews.gr
======================================================================
======================================================================
.
http://www.kalavrytanews.com
Τηλ μονής : 26910-94248.
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ
Στο χωριό Βερίνο, (σε υψόμετρο 800 μ.) κτισμένη στο ομώνυμο βουνό Αγιάννης, υπάρχει γυναικείο Μοναστήρι. Απέχει από το Αίγιο 14 χιλιόμετρα.
Το Μοναστήρι είναι γνωστό και σήμερα ως Άγιος Ιωάννης των Τσετσεβών. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας ήταν Μονή ενοριακή και περιλαμβανόταν στα όρια της Μητροπόλεως Παλαιών Πατρών, τα οποία ήταν ευρύτερα από τα σημερινά. Πιθανολογείται ότι ιδρύθηκε κατά τον 14ο αιώνα.
Στις 17 Ιουλίου 1827, το Μοναστήρι πολιορκήθηκε από τον Αιγύπτιο εισβολέα Ιμπραήμ, ο οποίος κατέλαβε τη Μονή, χωρίς όμως να την καταστρέψει. Στο Καθολικό της Μονής σώζεται μια παλιά τοιχογραφία βυζαντινής τεχνοτροπίας, μια ασημένια θήκη και Άγια λείψανα.
Στον θρησκευτικό και κοινωνικό τομέα όμως η Μονή, αποτέλεσε σημείο αναφοράς για την περιοχή της, χάρις στην Ορθόδοξη λατρευτική ζωή και στην προστασία που μπορούσε να προσφέρει σε ώρες κινδύνου.
Η επαναλειτουργία της Μονής έγινε δεκτή με πάνδημη χαρά από τους κατοίκους της περιοχής, που ευλαβούνται τον Απόστολο και Ευαγγελιστή Ιωάννη και το Μοναστήρι Του. Τον θεωρούν προστάτη των οικογενειών και των αμπελιών τους και διηγούνται θαυμαστά γεγονότα της ζωντανής παρουσίας του.
Οι τρεις νέες πτέρυγες αποτέλεσαν μαζί με την παλαιά ένα παραδοσιακό τετράπλευρο Μοναστήρι με το Καθολικό του Αγίου Ιωάννου στο κέντρο. Δύο παρεκκλήσια, η Υπαπαντή του Κυρίου και το Γενέσιο της Θεοτόκου, επιστέφουν τις δύο γωνίες της προσόψεως, ενώ στο κέντρο υψώνεται μεγαλόπρεπο κωδωνοστάσιο.
Στις νέες πτέρυγες στεγάζονται τα κελιά των Αδελφών, η βιβλιοθήκη της Μονής, το συνοδικό, η τράπεζα των προσκυνητών, το αρχονταρίκι, η τράπεζα των Μοναχών, τα εργαστήρια (αγιογραφίας, εκκλησιαστικού κεντήματος, ξυλογλυπτικής κ. ά.) και τα ιατρεία.
Αδελφές ιατροί της Μονής προσφέρουν δωρεάν ιατρικές υπηρεσίες στους κατοίκους της περιοχής.
Η Ιερά Μονή πανηγυρίζει :
1. Την 8η Μαΐου : Του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ιωάννου του Θεολόγου
2. Την 26η Σεπτεμβρίου : Η Μετάσταση του Αγίου ενδόξου και πανευφήμου Αποστόλου και Θεολόγου Ιωάννου του Ευαγγελιστού.
3. Την 17η Ιουλίου : Ιστορική επέτειος της μάχης του Τσετσεβού ( 17 Ιουλίου 1827 ). Τελείται επιμνημόσυνη δέηση στο Ηρώο παρουσία Αρχών και πλήθους λαού.
