Leukadia petrin

Leukadia petrin

Σάββατο 16 Απριλίου 2016

Θα μπορούσε να ήταν έτσι


http://aromalefkadas.gr/



Θα μπορούσε να ήταν έτσι 0
Από Βιολέττα Σάντα στις 16 April,

Φωτογράφοι, επαγγελματίες και ερασιτέχνες, δοκιμάζουν τις δυνατότητες τους με κάδρο την ξύλινη γέφυρα. Πανέμορφα ηλιοβασιλέματα τη λούζουν και της δίνουν άπειρα χρώματα. Ο κάθε επισκέπτης του νησιού θα ανεβεί τουλάχιστον μια φορά επάνω της, να την περπατήσει και να φωτογραφηθεί. Χάρτες, τουριστικοί οδηγοί, κάρτ ποστάλ και φυλλάδια την έχουν να φιγουράρει σε πρώτο πλάνο.



Η ξύλινη γέφυρα της Λευκάδας έχει συμπληρώσει 15 χρόνια ζώνης. Στο διάστημα αυτό κανένας δεν ασχολήθηκε μαζί της. Βάφτηκε μόνο μια φορά, με έξοδα του Νίκου Βρεττού, τότε ιδιοκτήτη του απέναντι καταστήματος (KARMA).

Η κουπαστή έχει σαπίσει. Χρειάζεται άμεσα επισκευές. Πάνε μήνες που ακούμε για την επισκευή της. Φτάνει το καλοκαίρι, αλλά δεν κουνιέται φύλλο.

Ας γυρίσουμε όμως το χρόνο πίσω, να δούμε πως ήταν ο χώρος πριν τοποθετηθεί η γέφυρα. Ποιοι και γιατί πρότειναν τη δημιουργία της και γιατί προκάλεσε τόσες αντιδράσεις η τοποθέτησή της;

Ο κ. Θανάσης Σίδερης θυμήθηκε και μας εξιστόρησε τα γεγονότα.



Μια ξερολιθιά υπήρχε στη θέση που είναι σήμερα ο πεζόδρομος περιπάτου. Χώριζε το ιβάρι από το κανάλι. Το κτίριο που στεγάζει το Πνευματικό κέντρο, δεν είχε ακόμα χτιστεί. Η σημερινή Άγγελου Σικελιανού δεν είχε εκείνα τα χρόνια τραπέζια, κολωνάκια και ομπρέλες. Ήταν ένας κανονικός δρόμος που τον διέσχιζαν όλα τα αυτοκίνητα μικρά και μεγάλα.

Στο τέλος περίπου της δεκαετίας ’70 τέθηκε για πρώτη φορά θέμα για τους κραδασμούς που δημιουργούνταν στην οδό Άγγελου Σικελιανού από τα διερχόμενα φορτηγά και κάθε είδους μεγάλο όχημα που διέσχιζε το δρόμο.

Και επειδή πάντα στα δημοτικά συμβούλια ακούγονται πολλά μη σοβαρά πράγματα, έτσι και τότε, οι «σοφοί» της εποχής απεφάνθησαν πως, οι πέτρες της ξέρας γίνονται αφορμή να χάνεται ο γόνος του Ιχθυοτροφείου!

Δημιουργήθηκαν λοιπόν δυο πολύ σοβαροί λόγοι, ώστε να αποφασιστεί και να ξεκινήσει η κατασκευή ενός δρόμου στη θέση της ξέρας, για να παρακάμπτουν τα βαριά οχήματα την Άγγελου Σικελιανού. Θα κατέληγε στο δρόμο του Κάστρου. Τα έργα ξεκίνησαν. Μπαζώθηκε η ξερολιθιά, ξεκινώντας από το χώρο που αργότερα χτίστηκε το Πνευματικό Κέντρο. και έφτασε μέχρι εκεί που είναι σήμερα η ξύλινη γέφυρα.

Μετά από πολλές κινητοποιήσεις ντόπιων για την αυθαίρετη επέμβαση, το έργο διατάχτηκε να σταματήσει. Είχε όμως μπαζωθεί ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι σε μήκος.

Στη θέση αυτού του μπαζωμένου άχρηστου πια κομματιού ξηράς που δημιουργήθηκε, αργότερα, ο Θανάσης Σίδερης, πρότεινε να δημιουργηθεί ένα δρομάκι περιπάτου. Εξέφρασε μάλιστα τη γνώμη, να ονομαστεί «Στράτα Γιάννη Αθηνιώτη». Κάπως έτσι ξεκίνησε η ιδέα για δυο γέφυρες που θα ένωναν την Άγγελου Σικελιανού με τη «Στράτα Γιάννη Αθηνιώτη».



(Σχέδιο γέφυρας Θανάση Σίδερη)



Ο Θανάσης Σίδερης σχεδίασε τη μια γέφυρα, στην αρχή. «Δυτικού τύπου», όπως μας είπε, «γατί έτσι ήταν οι μνήμες και τα βιώματα μου, αλλά και επειδή ταίριαζε περισσότερο στην παλιά αρχιτεκτονική της πόλης». Το υλικό που πρότεινε για την κατασκευή της, ήταν σίδερο. Η ιδέα της γέφυρας καθώς και το σχέδιο απέκτησαν ένθερμους οπαδούς στη Λευκάδα. Η γέφυρα του σχεδίου Σίδερη είχε μια καμάρα, ήταν περίτεχνη με όμορφες λεπτομέρειες.





Όταν το 2001 (δήμαρχος Π. Σκληρός) τοποθετήθηκε η υφιστάμενη γέφυρα πάνω στις βάσεις από μπετόν, που είχαν ήδη δημιουργηθεί, ξέσπασε «πόλεμος» στη Λευκάδα. Δεν είχε ουδεμία σχέση με το σχέδιο του Σίδερη, ως προς το ύφος, αλλά και ως προς τα χρησιμοποιηθέντα υλικά.







«Έκανα μέρες να βγω από το σπίτι», θυμάται σήμερα. Ο κόσμος θεωρώντας τον υπεύθυνο, άρχισε να του ζητά εξηγήσεις. Αναγκάστηκε να βγάλει ανακοίνωση, την οποία τοποθέτησε έξω από το εργαστήριο του, για να αποφύγει την κατακραυγή.

Όπως διαβάσαμε στον τύπο της εποχής το σχέδιο της υφιστάμενης γέφυρας έκανε δωρεά ο καθηγητής του πολυτεχνείου Πάνος Τουλιάτος. Η χρηματοδότηση του έργου έγινε από το πρόγραμμα ΕΠΤΑ. Επιβλέπων μηχανικός του Δήμου ήταν ο Νώντας Φραγκούλης. Η γέφυρα κατασκευάστηκε από την εταιρεία: Αφοί Γκιώκας απ’ όπου και οι φωτογραφίες της τοποθέτησης.

Από τότε μέχρι σήμερα ο κ. Σίδερης έχει ερωτηθεί πολλές φορές αν θα μπορούσε η υφιστάμενη γέφυρα με παρεμβάσεις να πλησιάσει κάπως τη δική του φιλοσοφία, να θυμίζει «δύση» και όχι ηπειρωτική Ελλάδα. Έχει σχεδιάσει και παραδίδει σε κάθε ενδιαφερόμενο αιρετό, βελτιώσεις. (τελευταία εικόνα)

Πέραν τον άλλων επιμένει πως πρέπει με κάθε τρόπο να «κρυφθούν» οι μπετένιες βάσεις που στηρίζουν τη γέφυρα.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου